Kleine brandnetel

Kleine brandnetel
	Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'Nieuwe' tweezaadlobbigen
Clade:	Fabiden
Orde:	Rosales
Familie:	Urticaceae (Brandnetelfamilie)
Geslacht:	Urtica (Brandnetel)
	Soort
	Urtica urens; L. (1753)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Kleine brandnetel op Wikispecies
Portaal	Biologie

De kleine brandnetel (Urtica urens) is een plant uit de brandnetelfamilie (Urticaceae).

De kleine brandnetel is een eenjarige plant met een geelwitte penwortel. De plant wordt maximaal 50 cm hoog. De bladeren zijn dun en diep ingezaagd. De planten zijn eenhuizig. De bloemtrosjes in de oksels van de bladeren met vrouwelijke en mannelijke bloemen staan voor het grootste deel rechtop of schuin uit. De plant bloeit elk moment wanneer gunstig in zijn situatie. In tegenstelling tot de grote brandnetel komen op de kleine brandnetel alleen brandharen waardoor deze harder prikt dan de grote brandnetel. De gewone (neutrale) haren ontbreken. De plant wordt gebruikt voor onder meer brandnetelsoep.

De vrucht is een dopvrucht. De zaden zijn 2,5-3 mm lang. De kleine brandnetels laat zijn zaden vallen en hebben een gevarieerde kiemrust periode.

Standplaats[bewerken | brontekst bewerken]

De kleine brandnetel komt voor op akkerland van tuinbouwbedrijven en in moestuinen, waar de soort als onkruid wordt beschouwd. Dit komt omdat al zeer snel nieuw zaad wordt gevormd, zelfs bij de eerste bladeren. De kleine brandnetel komt ook voor op opengewerkte grond in de duinen of in tuinbouwkassen waar ze zeer snel bloeien. De mest van loslopende kippen kan bestaan uit een hoge concentratie kleine-brandnetelzaad.